De reddende Kakkerlak

G'day Guys ,

beloofd is beloofd. Enigzins later, maar dat kwam door mijn maatje de Kakkerlak. Gisteravond trof ik de onruststoker aan op mijn muur en na een vlaag van afkeer heb ik hem netjes het raam uitgedonderd, nadat ik een mooi kiekje had gemaakt als bewijs. Na een kleine klaagzang bij de receptie kreeg ik het geweldige nieuws dat er een kamer vrij was gekomen op de 6de verdieping. ( Even voor wie het niet wisten, ik zat op verdieping 1, met een uitzicht op een dakje waar iedereen zijn afval op gooide uit zijn raampje ) Kortom, de kakkerlak made my day! Na de mini-verhuizing heb ik hier heerlijk sushi gegeten met Victoria in het park. Allebei hadden we nu onze definitieve stek gevonden, dus dan mag je jezelf wel even verwennen.
Je zou kunnen denken wat moet ik met al die Aziaten hier, maar 1 voordeel hebben ze wel, de Sushi is hier echt heel goedkoop.

Genoeg over mijn kamer. Nu de avonturen waarop jullie zitten te wachten. Na 2 dagen van Jetlag ging de Melbourne Welcome Week van start.
We sliepen werkelijk waar in een residence a-la Zweinstein van Harry Potter. Geweldig! Ze zijn echt heel traditioneel en we besloten de week dan ook met een "formal dinner" met speeches en Australische wijn.
Maar laat ik bij het begin verder gaan. Op dag 1 kregen we een city tour en dronk ik mijn eerste ( en laatste) Australische te zoete en goedkope boxwijn. 1tje was genoeg om te weten dat we het Lambrusco tijdperk toch echt achter ons gelaten hadden. Dag 2 begon schokerend vroeg om 8 uur, maar we gingen wel surfen, dus dan kom je je bedje wel uit. We reden naar Ocean Groove en hadden onze eerste Aussie surfles. Ik heb het voor mekaar gekregen een aantal keer te staan en kreeg zowaar een complimentje over mijn voetenwerk. Er komt zeker een vervolg op het surfen! S avonds hadden we de cocktailavond en eindigde we in een zeer foute Kitten Club ( de naam zegt al genoeg).
Maandagochtend was zeer zwaar, maar het ontbijt buffet maakte een hoop goed. Op naar the Zoo! Ik heb nog nooit zo n grote mooie dierentuin gezien. Dat er maar 1 slapende koala te zien was , was wel een kleine deceptie. Maar ja, dat kan je die arme beesten ook niet kwalijk nemen om half 10 's ochtends. De kangeroos waren in grote getalen aanwezig, dus dat maakte een hoop goed.
We eindigde ons bezoek met een kraamvisite bij het pasgeboren baby olifantje.
Die avond stond er een bowl avondje op het programma, ik begon sterk maar helaas daalde dit niveau al snel. En nee, dat kwam niet door de Australische wijn.
De week is werkelijk waar omgevlogen en op dinsdag brak de laatste dag aan. We begonnen op de Queen Victoria Markte. De laatste avond zou worden afgesloten met een Down Under thema feest, dus er moest was geshopt worden. Na wat afdingen kwam ik terug met 12 koalaatjes en kangeroos, een typisch Aussie hoedje en een fout T-shirt. Na onze aankopen gingen we naar de Eureka Tower, waar je een top uitzicht had over de gehele stad. Na een heerlijke smoothie voor de vitamientjes was het tijd om ons op te tutten voor het formele diner. Het leek wel een promnight. Dit mede door de grote hoeveelheid Amerikanen die erg houden van te korte glimmende jurken. Wel erg leuk dat ook serieus iedereen een pak of jurk had meegebracht in z'n backpack.
Voordat het eten begon, kwam de directie kwam binnen in mantels zoals je ze in oude films ziet. Erg leuk om een keer mee te maken!
Na het diner moesten we ons allemaal weer "down dressen" voor ons thema feest in de Irish Pub. Mijn laatste uurtjes als 2o jarige braken aan en binnen no-time leek iedereen te weten dat ik jarig was. De Nederlandse delegatie was al de hele dag geheimzinnig bezig en sneaky aan het lachen.. en ja hoor mijn verdenking was niet onterecht. Om 12 uur werd ik door de band op het podium geroepen en kreeg ik een tequilla in mn handen gedrukt. Ik ben nog nooit door zoveel nationaliteiten tegelijk toegezongen. Ik kreeg zelfs een klein taartje met kaarsjes! Het verdjaardagsgevoel was dus ook hier aan de andere kant van de wereld volop aanwezig.

Okee, ik zie net dat ik al teveel letters heb getypt. Ik laat het dan ook even bij mijn Welcome Week verslagje, want anders komen jullie nooit meer terug op deze website;) Dan word het een dagtaak om mijn blog te gaan lezen en dat kan natuurlijk niet!
Volgende keer zal ik jullie vertellen over Melbourne en de Aussies, ik ben nu al verliefd op deze stad :)

Kus & veel liefs naar de andere kant van de wereld